Sevgi Deposu

İnsanın çocukluk çağında dolması gereken bir sevgi deposu var. Bu depo çocuğun ihtiyacı olan sevgi, ilgi ve değerin ailesi tarafından dengede karşılamasıyla dolar. Ve çocuk hayatı boyunca nerede desteğe ihtiyacı olsa oradan alır ve kullanır. Böylece başkalarından sevgi ve değer beklentilerine girmez. Sevgi deposunun yeterli şekilde dolması kişide özgüveni ve özsaygıyı sağlar. Bu kişiler aşırılıklardan uzak her konuda yeterlidirler. Kimseye ihtiyaç duymadan kendi ayakları üzerinde rahatlıkla durabilirler. Bu kişilerin her türlü ilişkileri de dengededir. Çünkü kendi değerinin farkındadır. O yüzden onay ve takdir görme ihtiyacı hissetmezler. Bunu başarmış olanlar tüm canlıların değerini de çok iyi bilirler.

Ama sevgi deposu dolmamış ve yeteri kadar sevilmemiş olduğuna inananlar hayat boyu o boşluğu dolduracak şeyler arar ve bulduklarına aşırı tutunurlar.

Sevgi deposu dolmamış, yani yeterince sevildiğine inanmamış insanlar bu eksikliği çevresindeki insanlara aşırı ilgi göstererek doldurmaya çalışırlar. Sürekli ilgi ve sevgi göstererek o eksiği doldurmak isterler. Ama bu konudaki aşırılıkları kendilerine olan değerin de yitirilmesine sebep olur. 

Evet, insan azıcık sevgi görmek uğruna her şeyini feda eder. Kendini bile!

Beni sevsinler diye kendinden, kişiliğinden, vaktinden yani hayatından ödün verir. En çok da kendi kul hakkından kullanır bunu. Kendine ayırması gereken vakti, ilgiyi, şefkati hep başkalarına vermeye başlar. Tabir yerindeyse sevgi dilencisi olur.

Ah o başkaları hep vefasızdır oysa...

Anlayamadığımız şey o başkalarının hal dili ile bunu yapma demesidir. Genellikle aşırı ilgi gösterdiklerimiz bu ilgi ve sevgiye karşılık sitem eder, anlamazlar ve bu durum bizi değersiz hissettirmeleri ile sonuçlanır.

Biz ise buna anlam veremeyiz.
“O kadar sevgi verdim ama halen anlaşılamıyor ve sevilmiyorum.”

“Karşımdakine gösterdiğim değerin çeyreği değer görsem gam yemem.”

“Ben incitmeye kıyamazken onlar beni darmadağın ediyor.”

Hayır. Dur bir dakika sen kendinle mutlu isen kimse seni darmadağın edemez. Eğer anlaşılamadığını ve değer görmediğini hissediyorsan önce sen kendine ne kadar değer verdiğine bak!

Başkalarını mutlu etmeye çalışırken sen kendin için neler yaptın?

Ne zaman kendi değerini bileceksin?

Tanıdık geldiyse şimdi bırak artık başkalarına sevgi dağıtmayı!
Kendi hakkın olan o şefkat ve merhameti birazcık da kendin için kullan.

Nasıl yapacağız?

Her şey niyetle mümkün!
“Kendimden özür diliyorum. Dışarıda dilendiğim sevgi benim içimde, artık başkalarına hizmet etmeyi bırakıyorum. Başkalarının sorumluluklarını onlara iade ediyorum. Kendi sorumluluğumu yüzde yüz alıyorum. Kendimi sevmeyi ve kendim için yaşamayı seçiyorum.“
Hadi uyan artık!
Sahi sen hiç kendini sevmeyi denedin mi?

(Eğer çevrenizde bu modele uygun eş dost akraba varsa lütfen yazının onlara ulaşmasını sağlayın. Kimse kimsenin kölesi olmasın. Kendi değerinin farkına varsın inşallah.)

Gülay Okuyucu

Yazar / Profesyonel Koç/ Bütünsel Nefes Danışmanı

Kitaplarımıza ulaşmak için : https://nefes21.com/Kitaplar-Uygulama 

Sosyal Medya hesaplarımızdan bize ulaşmak için ;https://www.instagram.com/gulayokyc/

https://www.facebook.com/G%C3%BClay-Okuyucu-1079352085573613