Bağımlı değil Bağlı çocuklar yetiştirmek

Bağımlı değil Bağlı çocuklar yetiştirmek. Çocuklarımız doğduğundan itibaren başlıyoruz onlara bağımlı olmaya büyürlerken dur yapma cız diye her şeye müdahale ediyoruz. Onlar her şeyi öğrenmek için dokunup karıştırmak istiyor ama biz ebeveyniler hiç tahammül edemiyoruz. Kırıp dökecek diye kızıyoruz oysa onlar büyüyüp gittikleri zaman gelip evleri dağıtsalar diye bekleyeceğiz ama maalesef olmayacak. Yemek yemelerine izin vermiyoruz oysa öyle öğrenecek döküp üzerini batıracak diye sabır gösteremiyoruz. Biraz büyüdükleri zaman okula başladıklarında çocuklarımızı yarış atı gibi derslerde başarılı olmalarını istiyoruz. Sınavlarda başka çocuklar ondan başarılı diye onları kıyaslıyoruz. Belki bizim çocuğumuz başka konularda üstün bunu göremiyoruz. Meslek seçimi yapacakları zamanda kendine bırakmadan kendimizin yapamadığı mesleği ondan bekliyoruz. Bırakın ne istiyorsa onu yapsın düşünsenize istemediğimiz bir mesleği yaptığınızı çok kötü ama severek yaptığı bir mesleği aşkla yaparız. Çocuklarımızı bir yere gönderirken korkarak gönderiyoruz bilmiyoruz biz onu koruyamayız onun koruyucusu Rabbimiz o her daim koruyucumuz. Çocuklarımızı onları çok sevdiğimizi söyleyelim her şeyde destek olalım sen yapabilirsin başarabilirsin hiçbir şey senden değerli değil sen çok değerli ve özelsin. Bizler hiç sevildiğimizi hiç duymadık çünkü anne babalarımız duymadıkları için onlarda bize gösteremedi sevdiklerini ayıp diye biliniyordu. Büyüklerin yanında çocuk bile sevilmez ayıp karşılanırdı. Bülent hocanın dediği gibi bizler kurbanların kurbanlarıyız. Hiç sevdiğimizi söylemeden gittiğimizi düşünsenize bu alemden bizde şimdi başlayalım onları sevdiğimizi söyleyelim onlarda öğrensin onlar söylesin çocuklarına nesilleriniz sevgi ile yetişsin. Sevgi her şeyin ilacı sevgi görmeyen bir çocuk ile gören bir çocuk aynı olur mu? Rabbim çocuklarımızı vatana millete hayırlı birer bireyler yetiştirebilmeyi nasip etsin inşallah.